سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال یک مدل از فشردگی عصب میانی دست(مدین) بوده که از داخل مچ دست عبور می کند. فشرده شدن این عصب باعث احساس درد مچ دست و درد در انگشتان دست می شود. ممکن است پالس هایی را در طول زمان به هر دو دست منتقل کند. تورم داشتن مچ دست باعث ایجاد شدن فشار و سندرم کارپال می شود. اثرات این عارضه به طور کلی می تواند باعث ضعف دست، بی حسی در انگشتان باشد. سن ایجاد این ایجاد سندرم معمولا در زنان بین ۴۰ تا۶۰ سالگی است. تونل کارپال یکی از دلایل علت درد مچ دست هست.

علت سندرم کارپال

چه چیزی باعث سندرم تونل کارپال می شود؟

فشار اضافی روی عصب میانی شما باعث ایجاد سندرم تونل کارپال می شود. تونل کارپال فضایی برای تمام قسمت هایی دارد که از آن عبور می کنند، اما اگر یک قسمت از مچ دست شما متورم یا آسیب دیده باشد، می تواند به سایر بافت های اطراف خود، از جمله عصب میانی، فشار بیاورد.

هر چیزی که باعث تورم یا تحریک در مچ دست شما شود می تواند باعث سندرم تونل کارپال شود:

• آسیب های فشاری مکرر
• آرتروز
• رگ به رگ شدن
• شکستگی مچ دست (شکستگی استخوان مچ دست).
• کیست های گانگلیونی

عوامل خطر چیست؟

هر کسی ممکن است به سندرم تونل کارپال مبتلا شود، اما برخی از افراد بیشتر احتمال دارد، از جمله:

• افرادی که برای کار با دست و مچ خود حرکات تکراری انجام می دهند (مثلاً با استفاده از رایانه یا تاب دادن چکش).
• افرادی که از ابزارهای برقی استفاده می کنند که لرزش دارند (مانند مته یا چکش).
• استفاده بیش از حد از انگشتان مانند تایپ کردن
• افراد باردار
• زنان و افرادی که در بدو تولد مونث شدند
• بزرگسالان بالای 40 سال.
• افرادی که خویشاوندان بیولوژیکی آنها سندرم تونل کارپال دارند (این سندرم می تواند ارثی باشد یا از طریق نسل ها در خانواده منتقل شود).

داشتن برخی از شرایط سلامتی می تواند خطر سندرم تونل کارپ را افزایش دهد، از جمله:

• روماتیسم مفصلی
• نقرس
• کم کاری تیروئید
• دیابت
• چاقی
• آمیلوئیدوز​
• آسیب هایی مانند دررفتگی و شکستگی مچ
• ایجاد شدن تومور در تونل کارپال
• پرکاری غده هیپوفیز
• تورم و التهاب تاندون

در رابطه با تونل کارپال می توان گفت، به صورت مسیری استخوانی است که دارای رباطی باریک و سخت است. عصب میانی درون آن قرار دارد. در برخی مواقع ممکن است تونل کارپال به دلیل التهاب و تورم باریک شده و بر آن عصب میانی فشار وارد کند. این سندرم باعث مختل شدن احساس در دستان و همچنین انگشتان شما می شود. همچنین عصب میانی درون آن عضلات مرتبط به انگشتان را کنترل می کند. وارد شدن فشار به این عصب باعث ایجاد درد و ضعف در انگشتان می شود. که حتی این درد ممکن است در قسمت های بالاتر دست نیز پخش شود.

علائم

علائم سندرم تونل کارپ شامل درد مچ دست، گزگز، بی حسی و ضعف است. علامت ها معمولا به صورت تدریجی در این سندرم ظاهر می شوند. علامت اولیه که طبیعی تر است در هنگام شب و روز ویا در صبح حس می شود. امکان دارد که در هنگام بیدار شدن بیماران نیاز به تکان دادن دست خود داشته باشند. احساس درد و ناراحتی نیز در‌برخی موارد آنها را بی خواب خواهد کرد.

بیمار معمولاً اولین علائم را در شب متوجه می شوند – درد یا سوزن سوزن شدن ممکن است شما را از خواب بیدار کند. با گذشت زمان، علائم ممکن است در طول روز روی شما تأثیر بگذارد، به خصوص اگر در محل کار مانند تایپ کردن، نوشتن یا استفاده از ابزار، حرکات مشابهی را زیاد انجام دهید.

با پیشروی این بیماری، علائم آن ممکن است در طی روز هم اتفاق بیفتد. به طوریکه حتی شخص قادر به مشت کردن دست خود هم نباشد و نتواند وسایل کوچک را هم در دست خود نگه دارد.

کارهای پیش پا افتاده ای مانند تایپ کردن، بسته دکمه های لباس و… نیز برای فرد دشوار خواهد شد. متاسفانه اگر این سندرم درمان نشود ممکن است عضلات انگشتان دست را دچار اختلال و از کار بیندازد. به گونه ای که حتی دیگر قادر به تشخیص سرماوگرما هم نخواهد بود. با این اوصاف اگر با دست آسیب دیده و دارای سندرم تونل کاپال کار انجام دهید، باعث احساس درد و سوزش در قسمت های مختلف دست خواهد شد.

تشخیص سندرم تونل کارپال

برای تشخیص مبتلا شدن به سندرم تونل کارپال میتوان ضربات آهسته ای به مچ دست زده و احساس های مختلف رادرآن مانند بی حسی و گزگز شدن بررسی کرد. یک روش دیگر این است که به مدت یک دقیقه مچ دست را خم کرده و یا آن رابالای سر نگه دارید. اگر احساس درد کردید، ممکن است به سندرم تونل کاپال مبتلا باشید. به طور کلی این ها نتایج قطعی و حتمی نمی باشد.

به طور معمول دکتر متخصص‌دست در‌تهران با بررسی یکسری معاینات و سوال های مختلف از فرد سندرم تونل کاپال را تشخیص داده و در آخر برای اطمینان بیشتر برخی آزمایشات را که در تشخیص ابتلا به سندرم تونل کارپال موثر است بررسی می کند. که عبارتنداز:

• علامت تینل: پزشک معالج به آرامی در قسمت مچ دست ضربه ای زده تا ببیند که بیمار در قسمت انگشتان دست احساس بی حسی دارد یا نه.
• علامت فالن: فرد پشت دستان خود را خمیده به مدت حدود یک دقیقه بهم می فشارد. اگر دچار گزگز و بی حسی شد به احتمال زیادعصب دست او آسیب دیده است.

نوار عصب و عضله

• آزمایشات الکتروفیزیولوژی: این نوع آزمایشات به پزشک کمک می کند تا بفهمد که عصب چگونه کار خود را انجام می دهد و آیا تحت فشار زیادی است یا نه؟ همچنین مشخص می کند که آیا شما بیماری عصبی یا فشار بر مناطق دیگر عصب خودرا دارید یا نه؟ انواع آزمایشات الکترو فیزیولوژی به شرح زیر است:

  • آزمایش هدایت عصب: این آزمایش به طور کلی عبور سیگنال را در داخل عصب اندازه گیری و مشخص می کند که در چه زمان هایی سیگنال به خوبی هدایت نمی شود.
  • نوار عصب عضله: فعالیت های الکتریکی عضله را بررسی می کند. و نتایج حاصله از آن نشان می دهد که آیا عضله دچار آسیب شده یانه؟
• انجام نوار عصب و عضله: الکترودها بر روی مچ دست قرار داده شده و شوک های الکتریکی کوچکی را وارد می کند. سرعت انتقال پیام در عصب بررسی و با فرو کردن یک سوزن کوچک در عضله فعالیت های الکتریکی نشان داده خواهد شد و بدین ترتیب مشخص می شود که آیا عصب دچار آسیب دیدگی شده است یا نه.

درمان سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال معمولاً به خوبی به درمان پاسخ می دهد، اما اگر به سرعت درمان نشود، می تواند به طور دائم به عصب میانی شما آسیب برساند. هدف از انجام درمان برای این سندرم کم شدن علائم و جلوگیری از پیشروی آن می باشد. اگر فرد دارای علائم خفیفی باشد و نیازی به درمان خاصی نداشته باشد، ممکن است ظرف مدت چند ماه بهبود یابد. باید توجه داشت که هرچه سن شخص کمتر باشد درمان با سرعت بیشتری انجام می شود. اقدامات مختلفی برای درمان این سندرم انجام می شود که یکی از آنها عبارت است از:

سخن پایانی