درد کف پا

درد کف پا به دلایل متعددی از جمله کفش نامناسب، دویدن طولانی مدت ، ایستادن طولانی و برخی بیماری‌ ها ایجاد می‌شود. درد ممکن است از مشکلات استخوان‌ها، اعصاب، غضروف، تاندون‌ها یا رباط‌های پای شما ناشی شود. برخی از افراد به دلیل مشکلات ساختاری پا، مانند داشتن قوس کف پا یا صافی کف پا، مستعد درد هستند. بسته به شرایط، ممکن است درد شدید یا درد مداوم باشد.

درد در کف پا می‌تواند ناراحت‌کننده و نگران‌کننده باشد و اغلب به صورت دردهای تیز، مبهم یا احساس آزار و اذیت مداوم ظاهر می‌شود. بسیاری آن را راه رفتن روی سنگ یا احساس سوزش در زیر پوست توصیف می کنند.
درد کف پا اغلب نشان دهنده نیاز به ارزیابی مجدد انتخاب کفش است. کفش‌های حمایتی با پشتیبانی از قوس و بالشتک خوب می‌توانند کمک قابل توجهی کنند. علاوه بر این، تمرینات کششی برای فاسیای کف پا و تاندون آشیل ممکن است باعث تسکین و جلوگیری از مشکلات بعدی شود.

علت درد کف پا

پا یک ساختار پیچیده است که از 26 استخوان، 30 مفصل و تقریبا 100 عضله و رباط تشکیل شده است. آسیب هر یک از این ساختارها در اثر آسیب، عفونت یا بیماری می تواند منجر به بی ثباتی و درد پا شود.

برخی از شایع‌ترین علل درد کف پا شامل :

فاشئیت کف پا

یکی از شایع ترین علل درد پا، التهاب کف پا است. این التهاب نوار بافتی به نام فاسیای پلانتار است که از استخوان پاشنه تا پایه انگشتان پا کشیده می شود.
فاشئیت کف پا باعث دردهای تیز و کوبنده در پاشنه یا درد پا در قوس پا می شود. علائم معمولاً در صبح هنگام بیرون آمدن اولین قدم ها از رختخواب شدیدتر است.

عوامل خطر برای فاشیای کف پا عبارتند از:

1.داشتن کف پای صاف یا قوس بسیار بالا
2.اضافه وزن یا چاقی

3.پوشیدن کفش هایی با قوس ضعیف
4.راه رفتن، دویدن یا ایستادن زیاد روی سطوح سخت
5.پابرهنه راه رفتن
6.باردار بودن

متاتارسالژی

متاتارسالژیا درد در ناحیه کف پای شما را در جایی که پنج استخوان متاتارس در آن قرار دارند توصیف می کند. این استخوان های بلند در جلوی پای شما مچ پا را به هر یک از پنج انگشت شما متصل می کند. متاتارس ها به تشکیل قوس پا کمک می کنند که برای پیاده روی و فعالیت های تحمل وزن ضروری است.

درد متاتارسالژیا اغلب به صورت تیز، دردناک یا سوزش توصیف می شود. هنگامی که می ایستید، می دوید، راه می روید یا پاهای خود را خم می کنید، می تواند بدتر شود.

متاتارسالژی در افرادی که فعالیت‌های با ضربه زیاد مانند دویدن یا پریدن انجام می‌دهند، شایع است. افراد مسن به دلیل استرس های مکرر طولانی مدت بیشتر احتمال دارد به متاتارسالژی مبتلا شوند

سایر عوامل خطر عبارتند از:

1.داشتن قوس بلند کف پا
2.داشتن استخوان های بلند
3.داشتن انگشت چکشی
4.اضافه وزن یا چاقی
5.پوشیدن کفش های پاشنه بلند یا کفش های نامناسب
6.داشتن مشکل در گردش خون
7.ابتلا به نقرس
8.ابتلا به دیابت
9.نوروپاتی محیطی

نوروما

نوروما یک توده غیر طبیعی از سلول های عصبی است که می تواند بین انگشتان پا (معمولاً پس از آسیب) ایجاد شود. علائم شامل درد سوزش در ناحیه کف پا است. همچنین ممکن است بی حسی و گزگز وجود داشته باشد که به انگشتان پا تابیده می شود.

نوروما می تواند مانند یک سنگ ریزه در کفش شما احساس شود. بیشتر بین انگشتان دوم و سوم یا سوم و چهارم پا شایع است.

سایر عوامل خطر عبارتند از:

1.انجام ورزش های پرتحرک که شامل دویدن یا پریدن است
2.پوشیدن کفش بدون تکیه گاه مناسب
3.پوشیدن کفش های پاشنه بلند، کفش های تنگ یا کفش های محدودکننده مانند چکمه های کار
4.داشتن انگشت چکشی یا بونیون

سزاموئیدیت

سزاموئیدیت التهاب دو استخوان کوچکی است که در زیر بالشتک انگشت شست پا به نام سزاموئید قرار دارند. این استخوان ها به حمایت از تاندونی که این انگشت پا را خم می کند، کمک می کند.

علائم سزاموئیدیت شامل درد مبهم و تورم در پایه شست پا است. اگر فشار تحمل وزن بیش از حد بر روی این استخوان ها وارد شود، شکستگی استرس می تواند ایجاد شود.

عوامل خطر عبارتند از:

1.فعالیت هایی که روی توپ پا فشار می آورد، مانند دویدن، باله یا تنیس
2.داشتن قوس بلند کف پا
3.پوشیدن کفش پاشنه بلند

سندرم تونل تارسال

سندرم تونل تارسال زمانی اتفاق می‌افتد که عصب بخش‌هایی از ساق پا و پا که عصب تیبیال خلفی نام دارد، در فضای باریکی در داخل مچ پا به نام تونل تارسال فشرده می‌شود. این باعث درد، بی حسی و گزگز در پا می شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

گاهی اوقات، درد کف پا در عرض چند روز خود به خود از بین می رود. در مواقع دیگر، به یک بیماری مزمن تبدیل می شود که بر کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارد اگر  درد جدیدی  بیش از چند روز طول  کشد یا از دست دادن حس یا احساسات غیر طبیعی مانند سوزن سوزن شدن یا سوزش درد مزمن پا که به طور ناگهانی بدتر  شود دردی که راه رفتن یا انجام فعالیت های روزمره را دشوار کند را مشاهده کردید سریعا به متخصص پا مراجعه نمایید. برای کسب اطلاعات دقیق تر روی تماس با ما کلیک کنید.

درمان درد کف پا

درمان درد پا به تشخیص بستگی دارد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و پزشکی معمولاً توصیه می کنند که درمان را با گزینه های محافظه کارانه شروع کنید برخی از آنها عبارتند از:

سبک زندگی

هرچه درد شما بیشتر باشد، ممکن است فکر کنید که سبک زندگی تأثیر چندانی نخواهد داشت. این به سادگی درست نیست. بسیاری از استراتژی های موثر وجود دارد که می تواند کمک کند.

کفش مناسب

کفش‌های مناسب می‌توانند به تسکین برخی از دردهای پا، به‌ویژه برای بیماری‌هایی مانند التهاب کف پا، متاتارسالژی و نوروما کمک کنند.

رژیم غذایی

شروع یک رژیم غذایی ضد التهابی برای هر کسی که درد را تجربه می کند ایده آل است. روی میوه ها و سبزیجات، ماهی، آجیل و غلات کامل تمرکز دارد. غذاهای حاوی زردچوبه، آب لیمو و آنتی اکسیدان ها ممکن است به کاهش التهاب پا کمک کنند

کاهش وزن

اضافه وزن یا چاقی با افزایش خطر درد، التهاب و سایر مشکلات در پاهای شما مرتبط است. کاهش وزن، در صورت نیاز، می تواند فشار وارده بر پاهای شما را کاهش دهد.

کاهش وزن به ویژه در صورتی که دیابت دارید، که یک عامل خطر برای نوروپاتی محیطی، متاتارسالژیا، سندرم تونل تارسال و غیره است، اهمیت دارد.

وضعیت بدن

بسیاری از مردم متوجه می‌شوند که بهبود وضعیت بدن، فشار وارده بر پاهایشان را یکنواخت می‌کند و دردشان را بهبود می‌بخشد. حتی اگر سال‌ها است که وضعیت بدنی ضعیفی داشته‌اید، باز هم می‌توانید با اطمینان از اینکه شانه‌هایتان به عقب رانده شده و وزنتان به طور یکنواخت روی هر دو پا متعادل می‌شود، آن را بهبود ببخشید.

اگر تمایل به خمیدگی دارید، می توانید از یک بریس وضعیتی استفاده کنید تا شانه های خود را به عقب بکشید. ممکن است برای شما مفید باشد که یک علامت هشدار  تنظیم کنید تا به شما یادآوری کند که وضعیت قرارگیری خود را  اصلاح کنید.

حرکات کششی

حرکات کششی و تقویتی برای اصلاح وضعیت بدن ضروری است. کشش باعث کاهش تنش در پشت، باسن و می شود و به شما کمک می کند تا یکنواخت تر بایستید. ورزش هایی که قسمت مرکزی، پشت و شانه های شما را تقویت می کند به شما کمک می کند قد بلندتر بایستید و ستون فقرات خود را تراز کنید.

داروها

مسکن های بدون نسخه معمولا برای کاهش درد پا استفاده می شوند، از جمله:

استامینوفن
ایبوپروفن
ناپروکسن
آسپرین

اگر درمان‌های محافظه‌کارانه با شکست مواجه شوند، تزریق کورتون می‌تواند به سرعت التهاب را در افراد مبتلا به فاشیای کف پا، سزاموئیدیت یا نوروما کاهش دهد.
برای درد شدید، ممکن است به شما یک مسکن تجویزی اپیوئیدی داده شود مانند:

استامینوفن/کدئین
هیدروکودون/استامینوفن
اکسی کدون
این ها فقط برای استفاده کوتاه مدت در نظر گرفته شده اند.

درمان نوروپاتی محیطی دشوارتر است. به طور کلی با داروهایی مانند داروهای ضد تشنج و داروهای ضد افسردگی کنترل می شود. اینها نحوه عملکرد سیستم عصبی شما را تغییر می دهند.

درمان های مکمل و جایگزین

برخی درمان‌های مکمل یا جایگزین ممکن است به تسکین درد پا کمک کنند، از جمله:

• طب سوزنی
• ماساژ پا و مچ پا
• درمان های حرکتی مانند یوگا یا تای چی برای بهبود قدرت عضلات، انعطاف پذیری و تعادل
  همچنین می توانید از کمپرس سرد یا گرم روی پای خود برای کاهش درد استفاده کنید. از یخ تنها به مدت 20 دقیقه در هر بار تا سه بار در روز استفاده کنید. کیسه های یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید.

فیزیوتراپی

اگر درد پای شما در زندگی روزمره، فعالیت ها یا تحرک شما اختلال ایجاد کند، ممکن است متخصص پا شما را به فیزیوتراپیست معرفی کند. هدف فیزیوتراپی کاهش علائم و تأثیر آنها بر کیفیت زندگی شما است.

برای انجام این کار، فیزیوتراپ شما برنامه ای را تنظیم می کند که پای شما را توانبخشی می کند تا بتوانید بدون درد راه بروید و بایستید. برنامه توانبخشی شما ممکن است شامل حرکات کششی و تمریناتی باشد که قدرت، تعادل و دامنه حرکتی پا و مچ پا را بهبود می بخشد.

فیزیوتراپی می تواند به شما در مدیریت التهاب کف پا، متاتارسالژی، نوروما یا سزاموئیدیت کمک کند. در برخی موارد، ممکن است به نوروپاتی محیطی کمک کند.

عمل جراحی

جراحی معمولا آخرین راه حل زمانی است که تمام گزینه های درمانی دیگر در کاهش درد و سایر علائم ناکام باشند.

یک روش جراحی به نام سزاموئیدکتومی ممکن است برای موارد بسیار شدید سزاموئیدیت که به فیزیوتراپی پاسخ نمی‌دهند، ضروری باشد. این جراحی شامل برداشتن استخوان سزاموئید است.

جراحی برای فاشیای کف پا غیر معمول است، اما اگر درد شما با وجود 6 تا 12 ماه فیزیوتراپی ادامه یابد، ممکن است لازم باشد. جراحی شامل بریدن بخشی از فاسیای کف پا برای رهایی از تنش و کاهش تورم است

نوروم های شدیدی که با درمان بهبود نمی یابند را می توان با یک روش کم تهاجمی به نام نورکتومی درمان کرد. یک برش کوچک در پا ایجاد می شود و عصب آسیب دیده برداشته می شود.

برای متاتارسالژی شدید می توان چندین عمل جراحی ممکن را انجام داد، بسته به اینکه چه چیزی باعث آن شده است. اگر ناهنجاری مقصر باشد، استئوتومی متاتارس را می توان برای تنظیم مجدد استخوان(های متاتارس) انجام داد.

ممکن است جراحی برای نوروپاتی محیطی نیز بسته به علت انجام شود. روش کم تهاجمی شامل تقسیم عصب آسیب دیده برای کاهش فشار است. می توان آن را در یک محیط ، سرپایی انجام داد.