داروی زانو درد

درد زانو

درد زانو یک علامت بسیار شایع است که درد یا ناراحتی را در داخل یا اطراف مفصل زانو احساس می‌کنید. زانو بزرگترین مفصل بدن شماست. مفصل زانو در حین حرکت مقدار زیادی از وزن شما را جذب و تحمل می کند. به همین دلیل یکی از شایع ترین مفاصل مستعد آسیب است. علت زانو درد می تواند یک مشکل موقت و کوتاه مدت باشد، اما همچنین می تواند یک مشکل مزمن و طولانی مدت باشد که نیاز به تشخیص و درمان توسط متخصص زانو دارد. پس از تشخیص علت درد زانو چالش بعدی درمان درد زانو هست که نیازمند توجه و دقت پزشک و بیمار هست.

زانو درد به ناراحتی یا درد در مفصل زانو یا اطراف آن اشاره دارد. این می تواند ناشی از علل مختلفی از جمله آسیب، آرتریت یا استفاده بیش از حد باشد. علائم ممکن است شامل تورم، سفتی و مشکل در حرکت زانو باشد. درمان اغلب شامل استراحت، یخ و سرما موضعی، دارو یا فیزیوتراپی بسته به علت و شدت آن است.

قرص زانو درد

داروهای درد زانو یا قرص زانو درد به داروهایی اطلاق می شود که برای تسکین درد و التهاب زانو استفاده می شود. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): مانند ایبوپروفن و ناپروکسن که درد و تورم را کاهش می دهند.
• استامینوفن: برای تسکین درد عمل می کند اما التهاب را کاهش نمی دهد.
• کورتیکواستروئیدها: برای کاهش التهاب و درد تجویز می شوند و اغلب مستقیماً به زانو تزریق می شوند.
• مسکن‌های موضعی: کرم‌ها یا ژل‌هایی که روی پوست روی زانو مالیده می‌شوند تا درد را کاهش دهند.
  همیشه قبل از شروع هر دارویی با یک پزشک متخصص مشورت کنید

داروهای مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن و ایبوپروفن یا داروهای ضد التهابی، به کاهش درد زانو، تورم و التهاب در مفصل زانو کمک می کنند. اگر علائم شدیدی دارید، پزشک دوز بالاتری از یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) را برای کاهش درد  و التهاب زانو تجویز می کند تا بتوانید بدون درد کار های روزمره را انجام دهید.

داروهای ضد درد نسخه ای

داروی ضد درد و ضد التهابی مانند پردنیزون از دیگر انواع قرص زانو درد برای کاهش درد، تورم و التهاب زانو هست. کورتون باید با احتیاط مصرف شود زیرا مصرف طولانی مدت باعث ضعیف شدن عضلات، تاندون ها، رباط ها و خطر ابتلا به بیماری ها مانند پوکی استخوان را افزایش دهد.

داروهای ضد روماتوئید

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) به طور خاص برای آرتریت روماتوئید و سایر بیماری های روماتیسمی و خود ایمنی تجویز می شوند. دارو های ضد روماتوئید با تغییر پاسخ سیستم ایمنی، التهاب را در سراسر بدن کاهش می دهند.

درمان های موضعی درد زانو

کرم ها و پمادهای بدون نسخه، به ویژه آنهایی که کپسایسین دارند، به صورت موضعی روی زانو استفاده می شوند تا با کاهش شدت درد به تسکین درد کمک کنند.

بی حس کننده ها

بی حس کننده موضعی مثل لیدوکائین دارای اثرات بی حس کننده است شدت درد را کاهش می دهد. تحقیقات نشان داده اثرات سه ماه یا بیشتر باقی می مانند.

لیدوکائین اغلب قبل از تزریق کورتون به زانو تزریق می شود تا ناحیه را بی حس کند و باعث کاهش ناراحتی تزریق شود. لیدوکائین باعث تسکین فوری و کوتاه مدت درد در زانو می شود، اما چند ساعت پس از تزریق از بین می‌ رود.

پچ لیدوکائین را می توان به طور مستقیم روی پوست یک بار در روز تا 12 ساعت اعمال کرد. پچ را روی ناحیه‌ ای که بیشترین درد را دارید بمالید، از قرار دادن مستقیم روی مفصل زانو خودداری کنید. در صورت وجود بریدگی یا شکستگی در پوست، پچ نباید استفاده شود.

کرم های تجویزی

کرم های تجویزی، به صورت ژل یا مایع، حاوی دیکلوفناک را می توان به صورت موضعی روی زانو برای تسکین درد استفاده کرد.

درمان موضعی می تواند به تسکین درد برای افرادی که نمی توانند یا نمی خواهند داروهای مسکن خوراکی مصرف کنند، کمک کند. درمان‌های موضعی مخصوصاً برای افرادی که از داروهای دیگر استفاده می‌کنند مفید است، زیرا مسکن‌ های خوراکی می‌توانند با داروهای دیگر تداخل داشته باشند. مسکن‌ های خوراکی نیز می‌توانند باعث زخم معده و خونریزی شوند و داروهای مسکن موضعی را برای افراد مبتلا به مشکلات گوارشی مناسب‌ تر کنند.

تزریق برای زانو درد

تزریق کورتون زانو

رایج ترین نوع تزریق برای درمان درد زانو ناشی از آرتروز تزریق کورتیزون است که مستقیماً به مفصل زانو تزریق می شود تا درد، تورم و التهاب را کاهش دهد.

تزریق به زانو تحت بی حسی موضعی انجام می شود. تزریق کورتیکواستروئید به تسکین درد و کاهش علائم بین شش هفته تا شش ماه پس از تزریق کمک می کند. انجام تزریق کورتون به زانو برای بیمارانی که دیابت یا سایر مشکلات قند خون دارند باید با رعایت احتمال افزایش موقت قند خون انجام شود.

تزریق ژل به زانو

تزریق ژل اسید هیالورونیک به زانو برای کاهش درد و بهبود حرکت مفصل است. اسید هیالورونیک یک ماده ژل مانند است که به طور طبیعی در مفصل وجود دارد. اسید هیالورونیک به عنوان روان کننده ای عمل می کند که به استخوان ها اجازه می دهد تا به راحتی در داخل مفصل حرکت کنند و کاهش فشار، اصطکاک را در مفاصل فراهم می کند. ممکن است تا چهار هفته طول بکشد تا متوجه بهبود قابل توجهی شوید. با گذشت زمان سطح اسید هیالورونیک در مفاصل کاهش می یابد، تزریق اسید هیالورونیک ممکن است هر شش ماه یک بار تکرار شود.

تزریق پی آر پی به زانو

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت از پلاسمای خون که حاوی غلظت بالایی از پلاکت ها است که ترومبوسیت ها نیز نامیده می شوند، سلول های خونی کوچکی هستند که در لخته شدن خون نقش دارند. پلاکت ها موادی به نام فاکتورهای رشد آزاد می کنند که باعث التیام پس از آسیب می شود. وقتی پلاسما به زانو تزریق می شود، این پتانسیل را دارد که به ترمیم غضروف آسیب دیده کمک کند.

متخصص زانو از یک سرنگ برای کشیدن مقدار کمی خون از ورید بازوی شما استفاده می کند و برای جداسازی پلاسما و پلاکت ها، از یک سانتریفیوژ استفاده می شود. سانتریفیوژ خون حدود 15 دقیقه طول می کشد. سپس پلاسمای حاوی پلاکت را مستقیماً به مفصل زانو تزریق می کنند. ممکن است از سونوگرافی برای کمک به دقت تزریق استفاده شود.

تزریق بوتاکس به زانو

بوتولینوم که معمولاً به عنوان بوتاکس شناخته می شود، یک سم طبیعی است که توسط باکتری ها تولید می شود و معمولاً برای کم کردن چین و چروک های پیشانی و کاهش اسپاستیسیته عضلانی در شرایط عصبی یا فلج کردن اعصاب استفاده می شود. تحقیقات نشان می دهد که می توان از تزریق بوتاکس برای درمان آرتروز زانو با فلج کردن اعصابی که سیگنال های درد مزمن را به مغز می فرستند، استفاده کرد. ممکن است تا چهار هفته طول بکشد تا اثر کامل ایجاد شود و تسکین درد ممکن است تا شش ماه طول بکشد.

سخن پایانی

درمان درد زانو باید مبتنی بر علت و شدت و شرایط سلامتی بیمار باشد. داروهای خوارکی و تزریقی متعددی برای درد زانو وجود دارد که انتخاب صحیح و مصرف منظم آنها می تواند به کنترل درد و التهاب در زانو کمک کند. پزشک متخصص زانو با تشخیص بیماری و انتخاب صحیح دارو و روش درمانی به تسکین علائم و درمان بیماری کمک می کند.