فهرست مطالب
داروهای ضدالتهابی یک کلاس دارویی هستند که مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا FDA برای استفاده به عنوان ضد تب، ضد التهاب و ضد درد هستند. این دارو ها برای درمان درد عضلانی، دیسمنوره، بیماری های آرتریت ، تب، نقرس، کمر درد، میگرن و در برخی موارد آسیب حاد استفاده شوند. داروهای ضدالتهابی موضعی مثل ژل دیکلوفناک نیز برای تنوسینوویت حاد، پیچ خوردگی مچ پا و آسیب های بافت نرم استفاده می شوند.
مکانیسم عمل
داروهای ضد التهابی بدن شما را از تولید برخی مواد شیمیایی که باعث التهاب می شوند، باز می دارند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا همان NSAID ها مانند کورتیکواستروئیدها ولی بدون عوارض جانبی استروئیدی عمل می کنند. استروئیدها(کورتون) داروهای مصنوعی مشابه کورتیزون هستند که یک هورمون طبیعی است. مانند کورتیزون، NSAID ها درد و التهاب را کاهش می دهند.
مکانیسم اصلی اثر ضد التهاب غیر استروئیدی ها مهار آنزیم سیکلواکسیژناز (COX) است. سیکلواکسیژناز برای تبدیل اسید آراشیدونیک به ترومبوکسان ها، پروستاگلاندین ها و پروستاسیکلین ها لازم است. اثرات درمانی داروهای ضد التهابی به فقدان این ایکوزانوئیدها نسبت داده می شود. به طور خاص، ترومبوکسان ها در چسبندگی پلاکت ها نقش دارند، پروستاگلاندین ها باعث اتساع عروق می شوند، نقطه تنظیم دما را در هیپوتالاموس افزایش می دهند و در درد نقش دارند.
لیست داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
-
دیکلوفناک
-
دیفلونیسال
-
اتودولاک
-
فنوپروفن
-
فلوربی پروفن
-
ایبوپروفن
-
ایندومتاسین
-
کتوپروفن
-
کتورولاک
-
مفنامیک اسید
-
ملوکسیکام
-
نابومتون
-
ناپروکسن
-
اگزاپروزین
-
پیروکسیکام
-
سولینداک
-
تولمتین
موارد مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
درد عضلانیNSAID ها را به اشکال مختلف وجود دارند :
- کپسول
- قرص
- ژل و کرم
- شیاف
- آمپول
دارو های ضد درد و التهاب به صورت موضعی نیز در دسترس هستند، آنها برای درمان دردهای ناشی از آسیب های بافت نرم و آرتروز مفید هستند.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می توانند به صورت تزریقی نیز تجویز شوند. برای مثال، ایبوپروفن داخل وریدی در دسترس است که به صورت انفوزیون 30 دقیقه ای تجویز می شود. این می تواند به عنوان یک مسکن غیر مخدر برای مدیریت درد استفاده شود و همچنین می تواند تب را کاهش دهد. آمار ها نشان داده استفاده از ایبوپروفن در بیماران بزرگسال بعد از عمل می‌تواند مصرف کلی مورفین را کاهش دهد.
اثرات نامطلوب داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
داروهای ضد التهابی دارای اثرات نامطلوب شناخته شده ای هستند که بر مخاط معده، کلیه، قلبی عروقی، کبد و سیستم خونی تأثیر می گذارند. برخی افراد در اثر مصرف NSAID ها دچار زخم معده می شوند. برای کاهش خطر ابتلا به زخم، همیشه این نوع دارو ها را با غذا مصرف کنید.
در حالی که داروهای ضد التهابی برای تسکین علائم موثر هستند، و به بهبود و کنترل التهاب کمک می کنند. در واقع، تحقیقات نشان می دهد که این داروها در واقع می توانند به روند بهبودی بیماری کمک کنند. پزشک متخصص می تواند به شما کمک کند تا درمان و داروی مناسب خود را پیدا کنید.
سمیت داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
سمیت داروهای ضد التهابی می تواند به صورت خونریزی دستگاه گوارش، فشار خون بالا، سمیت کبدی و آسیب کلیوی ظاهر شود. به طور معمول، مصرف بیش از حد NSAID حاد بدون علامت است یا علائم گوارشی ناچیز دارد. با این حال، سایر علائم عوارض مسمومیت ممکن است شامل اسیدوز متابولیک ، کما، تشنج و نارسایی حاد کلیه باشد.
سمیت کلیوی همچنین می تواند با استفاده از داروهای ضد التهابی رخ دهد زیرا این داروها سطح پروستاگلاندین را کاهش می دهند که برای اتساع عروق شریان های کلیوی ضروری است. در نهایت، مسمومیت عصبی می تواند با خواب آلودگی، گیجی، نیستاگموس، تاری دید، دوبینی، سردرد و وزوزگوش ظاهر شود.
عوارض جانبی حاد
شامل واکنش های حساسیتی است که پوست و سیستم های ریوی را درگیر می کند، مانند کهیر و بیماری های تنفسی تشدید شده با آسپرین.
موارد منع مصرف
-
کسانی که تحت عمل جراحی بای پس عروق کرونر قرار گرفته اند
-
در سه ماهه سوم بارداری
- زخم معده یا خونریزی گوارشی
- بیماری کلیوی
- بیماری کبد
- ریفلاکس اسید معده
- بیماری کرون
- کولیت زخمی
- دیابت کنترل نشده
- فشار خون بالا که کنترل نشده
- اختلالات خونریزی
- نارسایی قلبی
- سابقه سکته مغزی یا حمله قلبی
- اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید
- کودکان و نوجوانان مبتلا به عفونت های ویروسی به دلیل خطر ابتلا به سندرم ری نباید آسپرین یا محصولات حاوی آسپرین مصرف کنند
- کسانی که قرار است یک جراحی آتی از جمله جراحی دهان انجام دهند.
- افرادی که هر روز نوشیدنی های حاوی الکل مصرف می کنند.
سخن پایانی
آموزش به بیمار در مورد استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی بخش مهمی از مراقبت پزشکی است که پزشکان و بیماران باید به آن توجه کنند، زیرا ممکن است اثرات نامطلوب زیادی بر چندین سیستم مختلف بدن داشته باشد. از آنجایی که این عوارض جانبی با نرخ بسیار بالاتری در بیماران مبتلا به بیماری‌های همراه خاص اتفاق می‌افتد، برای پزشکان و داروسازان بسیار مهم است که به تاریخچه بیمار توجه کافی داشته باشند و بر اساس آن در مورد خطرات به بیمار آموزش دهند.
بدون نظر